درعصر حاضر، دولت ها، نهادها و شرکت های مختلف خصوصی و دولتی بیش از پیش به دنبال بهبود فضای کسب و کار و کمک به کسب و کارهای کوچک و متوسط هستند. از میان روش های مختلفی که بدین منظور وجود دارد بهره گیری از مدل یا برنامه شتابدهی یکی از گزینه هایی است که بسیاری از دولت ها و نهادها در کشورهای مختلف به سراغ آن رفته اند و بیش از پیش آن را پذیرفته اند.
نوپا‌ها از یک ایده به وجود می‌آیند و پس از آن جهت تحقق ایده مذکور تیم تشکیل می گردد. این تیم باید تمامی توانایی‌های لازم برای به سرانجام رساندن ایده را داشته باشند. اولین گام تهیه محصول اولیه است و سپس تجاریسازی طرح است. تیم‌ها برای استفاده از مشاوره فنی و کسب وکار، تسریع روند تجاری سازی و تسهیل جذب سرمایه گذار به شتاب‌دهنده‌ها مراجعه می‌کنند.
واژه شتابدهنده معنای گسترده ای در فضای کسب و کارهای نوپا دارد. از آنجاییکه شتابدهنده ها هنوز روش نو و بدیعی در توسعه شرکت های نوپا هستند این مدل در حال تحول بوده و این به معنای آن است که تعریف دقیقی از آن وجود ندارد. با این حال، شتابدهنده ها از مراکز رشد سنتی از جنبه های متعددی متفاوت هستند. خصوصیات متمایزکننده این نوع از مراکز حمایتی کسب و کارها در مقایسه با دیگر مراکز حمایتی را می توان در موارد زیر خلاصه نمود:
باید توجه داشت که دیگر برنامه ها یا نهادهای حمایتی مانند شبکه فرشتگان کسب و کار، رقابت های کسب و کارها، فضاها/مکان های همکاری، دوره های کارآفرینی، استارت آپ ویکندها، برنامه های مربیگری، آموزشگاه های فعالیت های مخاطره آمیز از شتابدهنده ها مجزا و متفاوت هستند هرچند ممکن است در برخی خصوصیات فوق با شتاب دهنده ها مشترک باشند.